ΚΤΗΜΑ ΓΕΡΟΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΟ ΝΕΟ ΑΙΜΑ
ΟΙ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΣ
Σήμερα γνωρίζουμε από κοντά 3 νέα παιδιά, τον Αργύρη, τη Μαριάνθη και τη Βασιλική, με τρεις διαφορετικές προσωπικότητες που έχουν τις ίδιες καταβολές και τους ενώνει μια μεγάλη αγάπη: η αγάπη τους για το κρασί. Είναι τα παιδιά της Σόνιας και του Βαγγέλη και είναι οι συνεχιστές του Κτήματος Γεροβασιλείου. Άραγε, ποια είναι τα σχέδιά τους για το μέλλον;
Υπήρχε η καθοδήγηση να συνεχίσετε με την οινοποιία;
Αργύρης: Οι γονείς μας δεν μας πίεσαν. Δεν είχα ποτέ τον πατέρα μου να μου λέει τι θα γίνεις, τι θα κάνεις, πάντα θυμόμουν και μέσα από το παιχνίδι καταλάβαινα τον πόθο του να συνεχίσουμε. Από μικρός είχα μία καθοδήγηση και αυτό το δηλώνει και το γαλλικό σχολείο που πήγα για να σπουδάσω, η οποία όμως ποτέ δεν ήταν πίεση.
Εγώ ασχολούμαι καθαρά με την παραγωγή. Είμαι γεωπόνος, τελείωσα στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο τη Γεωπονία και μετά πήγα στο Bordeaux, όπου έκανα το Εθνικό Δίπλωμα Οινολογίας, ακριβώς τις ίδιες σπουδές με τον πατέρα μου. Ίσως σε κάθε γιο που θέλει να ακολουθήσει τη δουλειά, ο πατέρας να είναι το πρότυπο, ειδικά ένας πετυχημένος πατέρας σε μια πετυχημένη επιχείρηση. Το Κτήμα είναι η ζωή μας. Πάντοτε είμαστε όλοι εδώ.
Όταν με ρωτάνε "πόσα χρόνια είσαι στην οινοποίηση, πόσα χρόνια είσαι στο Κτήμα; " εγώ από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου είμαστε εδώ, είτε σε αυτή τη μορφή που είναι τώρα, είτε πιο παλιά που ήταν μια οικογενειακή μικρή επιχείρηση. Θεωρώ ότι το αγάπησα και είχα τη σωστή καθοδήγηση για να μπει το νερό στο αυλάκι.
Μαριάνθη: Αν στον Αργύρη δεν υπήρχε πίεση, σε εμάς τα κορίτσια, η πίεση ήταν μηδέν! Εγώ σπούδασα Νομική, το πρώτο μου πτυχίο ήταν τελείως άσχετο από το κρασί. Για ένα χρόνο μετά το πανεπιστήμιο έμεινα στο οινοποιείο για να δω τι θα κάνω και για να αποφασίσω το μεταπτυχιακό μου και δεν χρειάστηκε να με πείσουν, ήταν πολύ εύκολο να μπω στο χώρο του κρασιού. Ειδικά τώρα με το μουσείο μας και με το κομμάτι της προώθησης, του μάρκετινγκ και του πολιτισμού θεωρώ ότι πραγματικά πρέπει από αντίδραση κάποιος να μην ασχοληθεί με αυτό, όταν είναι ήδη μέσα. Έχει τόσα πολλά ερεθίσματα που με το που μπήκα είπα "σιγά μην ασχοληθώ με τη Νομική". Ένιωσα ότι έχω τόσα πράγματα να κάνω εδώ. Οπότε μετά πήγα στο Wine Management, όπου ακολούθησα το μεταπτυχιακό του OIV με έδρα το πανεπιστήμιο του Montpellier. Είμαι στο κομμάτι της Διοίκησης και του Ανθρώπινου Δυναμικού, όπου μπαίνω σιγά-σιγά μαζί με τη μητέρα μου, στο marketing και στην επικοινωνία.
Βασιλική: Και σε εμένα δεν υπήρχε η πίεση, ειδικά ως τρίτο παιδί τα πράγματα ήταν ακόμη πιο χαλαρά, αν ήθελα να ασχοληθώ και με κάτι άλλο, ίσως οι γονείς να ήταν εξίσου χαρούμενοι! Εγώ σπούδασα Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, μετά δούλεψα για κάποια χρόνια στο Κτήμα και στη συνέχεια πήγα στο Λονδίνο και στο Παρίσι όπου σπούδασα Marketing & Creativity στο ESCP Business School. Στη συνέχεια, δούλεψα για λίγο καιρό στην Moët Hennessy στο Παρίσι. Εκεί πρώτη φορά ένιωσα ότι έχω δυνατότητα εξέλιξης σε μία άλλη εταιρεία, αλλά τελικά αποφάσισα να γυρίσω. Πιστεύω πως στην ηλικία που είμαι το ότι μπορώ να παίρνω κάποιες αποφάσεις στο marketing, ώστε να προχωρούν στην υλοποίηση είναι κάτι που δεν θα μπορούσα να κάνω σε άλλη εταιρεία. Εδώ υπάρχει διάθεση και οι γονείς μας μάς αφήνουν να κάνουμε πολλά πράγματα. Και το αγαπάμε πολύ, νομίζω θα ήμουν ανόητη αν δεν συνέχιζα εδώ! Κάθε μέρα μπορούμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό.
Ποια καινοτομία, τι διαφορετικό θα μπορούσατε να φέρετε εσείς σε αυτό το project; Ποιο θέλετε να είναι το στίγμα σας;
Μαριάνθη: Τουλάχιστον εμένα δεν με αγχώνει ιδιαίτερα αυτό, δεν νιώθω ότι πρέπει να αποδείξω κάτι. Έχω διάφορα projects στο μυαλό μου για θέματα διοίκησης, οργάνωσης και υποδομών που ακόμη χτίζονται σε εμάς. Γιατί η εξέλιξη στο Κτήμα έγινε τόσο γρήγορα από το μηδέν στο 100 και υπάρχουν πράγματα που δεν πρόλαβαν να γίνουν σωστά, οπότε θεωρώ ότι εμείς είμαστε η γενιά που πρέπει να βάλουμε αυτές τις βάσεις πιο σταθερά τουλάχιστον και είναι πράγματα που δεν θα φανούν εύκολα, αλλά πρέπει να γίνουν από εμάς. Στον Αργύρη θα είναι πιο έντονη αυτή η ανάγκη γιατί έχει το προϊόν αυτό καθεαυτό.
Αργύρης: Όντως είναι κάτι διαφορετικό για μένα, όπως λέει και η Μαριάνθη. Γιατί το κομμάτι της παραγωγής είναι τεράστιο, είναι το μεγαλύτερο κομμάτι στο Κτήμα. Και μας αφορά και τους 3, δεν αφορά μόνο εμένα. Παίρνουμε στα χέρια μας μια τεράστια υποδομή και δυστυχώς ή ευτυχώς δεν είναι τίποτα δεδομένο στο κρασί. Είναι μια πολύ δυναμική κατάσταση.
Μιλάμε για ένα προϊόν που κάθε χρόνο αλλάζει. Φεύγουν οι παλιοί καταναλωτές κι έρχονται καινούργιοι, έρχεται καινούργια γενιά οινοπαραγωγών, δημιουργούνται συνήθειες και μόδες που έρχονται και φεύγουν. Οπότε, πραγματικά αυτό που θα ήθελα είναι να ακολουθήσουμε όλο αυτό το κύμα, να είμαστε πάντοτε ψηλά και να μην πέφτουμε από εκεί που μας το αφήνουν οι γονείς.
Αυτό που κάνουμε καθώς μεγαλώνουμε είναι ότι δε γιγαντώνουμε τόσο πολύ τα κτήματά μας. Δεν θέλουμε τα επόμενα χρόνια το Κτήμα Γεροβασιλείου να αποκτήσει 3000 στρέμματα, 3 εκατομμύρια φιάλες. Θέλουμε πιο πολύ να δοκιμαζόμαστε σε καινούργιες ζώνες και τώρα τελευταία με τις ζώνες Π.Ο.Π., όπως είναι η Σαντορίνη και η Γουμένισσα. Γιατί μέχρι στιγμής είμαστε το Κτήμα Γεροβασιλείου στην Επανομή, είμαστε στη Βιβλία Χώρα, στο Παγγαίο, περιοχές όπου θελήσαμε να αναδείξουμε. Τώρα πάμε σε περιοχές που είναι ήδη αναγνωρισμένες για να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε εκεί.
Γίνεται το αντίστροφο που είναι πολύ ωραίο και ιδιαίτερο. Τώρα, στο κτήμα στη Γουμένισσα δημιουργούνται αρκετές υποδομές στο αμπέλι και στο οινοποιείο, είναι στη φάση που φτιάχνεται. Ήδη έχει βγει το πρώτο μας κρασί γιατί η υποδομή υπήρχε. Χρειάζεται κεφάλια με εμπειρία, τον πατέρα μου και τον Βασίλη, ώστε να το στήσουν, εγώ δεν είμαι τόσο μέσα στο project. Μόλις είναι σε πιο προχωρημένο στάδιο, ώστε να το πάρει κάποιος από το χεράκι και να το προχωρήσει, εκεί θα αρχίσω να μπαίνω πιο έντονα. Αυτό λοιπόν που θα ήθελα εγώ είναι να μπορέσουμε σε μια περιοχή ενδεδειγμένη να αναδείξουμε το Κτήμα μας. Και αυτό θα προσπαθήσουμε να κάνουμε. Θα προσπαθήσουμε το κρασί μας κάποια στιγμή να συγκαταλέγεται στις καλύτερες Γουμένισσες.
Βασιλική: Θα μιλήσω και για τους 3 μας, δεν μας ενδιαφέρει να δώσουμε το προσωπικό μας στίγμα, δηλαδή ότι "η Βασιλική Γεροβασιλείου έκανε αυτό". Μας ενδιαφέρει και θα χαρώ πιο πολύ να ακουστεί ότι "το Κτήμα Γεροβασιλείου πέτυχε αυτό". Έτσι, κάνουμε κάποιες κινήσεις παρασκηνιακές που μπορεί να μη φαίνονται, αλλά θα είναι η βάση για κάτι που θα χτίζουμε και θα γίνεται οργανωμένα.
Θα μπορούσε να συγκριθεί το ελληνικό κρασί έναντι των 2 μεγάλων Σχολών της Γαλλίας ή της Ιταλίας;
Μαριάνθη: Έχουμε φύγει από το κομμάτι της σύγκρισης. Το σίγουρο είναι ότι αυτοί έχουν ό,τι δεν έχουμε εμείς και εμείς έχουμε ό,τι δεν έχουν αυτοί. Πλέον είμαστε σε μια φάση που δεν πρέπει να φαίνεται ότι συγκρινόμαστε και ούτε να το κάνουμε, αλλά να δημιουργούμε μαθαίνοντας από τις παραδοσιακές χώρες, όπως είναι η Γαλλία και να πηγαίνουμε μπροστά βρίσκοντας το δικό μας στιλ. Γιατί όποιος ακολουθεί την πεπατημένη είναι σαν κακή κόπια πλέον.
Αργύρης: Η πρώτη προσπάθεια ανάδειξης του ελληνικού αμπελώνα μέσω γαλλικών προτύπων υπήρχε πριν από 30-40 χρόνια, όταν ακόμα ο πατέρας μας ήταν στον Καρρά με το "Chateau Porto Carras". Αυτό αλλάζει, δίνουμε περισσότερη έμφαση σε ελληνικές ποικιλίες, σε αυτό που έχουμε εμείς και δεν έχουν οι υπόλοιποι. Οπότε, βάσει αυτού και με την εμπειρία που μπορούμε να πάρουμε σπουδάζοντας σε ξένες χώρες, αυτό το μεγάλο χρονικό gap που έχουμε μπορούμε να το μειώσουμε πιο γρήγορα. Αυτό το έβλεπα και όταν σπούδαζα στη Γαλλία, στη Σχολή μου. Υπήρχαν παιδιά που ήταν η 7η, η 8η γενιά οινοπαραγωγών και εγώ ήμουν η 2η. Δηλαδή αυτό το κενό δεν πιάνεται. Και δεν λέω ότι είναι ποιοτικά καλύτερα, απλά έχει αποτυπωθεί στην εικόνα του καταναλωτή ότι το γαλλικό κρασί έχει την ιστορία και την τεχνογνωσία και έχει εισχωρήσει τόσο πολύ σε όλον τον κόσμο. Για εμάς πρέπει να περάσει πολύς χρόνος για να μπούμε στη συνείδηση του καταναλωτή περισσότερο. Και μη ξεχνάμε ότι παραγωγικά είμαστε το 1% της παραγωγής κρασιού παγκόσμια.
Πώς βλέπετε το κρασί και τις αρχαίες ποικιλίες;
Αργύρης: Στο Κτήμα Γεροβασιλείου έχουμε την τύχη ο πατέρας μας να είναι αυτός που ανέδειξε μια αρχαία ποικιλία, τη Μαλαγουζιά στο λευκό κρασί. Kαι στο κόκκινο είμαστε ένα από τα λίγα οινοποιεία στην Ελλάδα που ασχολούνται με την αρχαιότερη καταγεγραμμένη ελληνική ποικιλία, το Λημνιό. Έτσι, οι τάσεις μας είναι οι ελληνικές ποικιλίες και μάλιστα με επίκεντρο αυτές τις δύο.
Κάτι που δεν υπάρχει τόσο πολύ στην Ελλάδα είναι η έρευνα. Καθώς δεν υπάρχει τόσο πολύ ιδιωτική πρωτοβουλία μέσα στα πανεπιστήμια, όπως υπάρχει στο εξωτερικό, συνεπώς δεν έχουμε τόση πολλή βιβλιογραφία και ερευνητικό έργο γύρω από τέτοιες ποικιλίες. Αντίθετα, στη Γαλλία και στην Ιταλία υπάρχουν τόσα μεγάλα κονδύλια και τόσες μεγάλες έρευνες που εκεί έχουν προχωρήσει πολύ το πράγμα. Εδώ είναι κάτι που έχει ξεκινήσει περισσότερο από τα οινοποιεία, παρά από το Πανεπιστήμιο. Θεωρώ ότι αν επιτρεπόταν να δώσει κάποιο οινοποιείο χρήματα στο Πανεπιστήμιο για κάποιο πρόγραμμα θα τρέχαμε λίγο περισσότερο. Νομίζω δεν είναι θέμα διάθεσης, αλλά χρημάτων. Ωστόσο, είναι κάτι που έχει ξεκινήσει. Ενώ στο εξωτερικό όλο αυτό ξεκίνησε από το Πανεπιστήμιο για να δώσει την πληροφορία στον ιδιωτικό τομέα, εδώ συμβαίνει το αντίστροφο.
Βασιλική: Εμείς ήδη συνεργαζόμαστε με το Πανεπιστήμιο για κάποια projects και έχουμε τον πειραματικό μας αμπελώνα με ελληνικές και διεθνείς ποικιλίες, όπου γίνονται πειράματα για να δούμε τι ταιριάζει στο μικροκλίμα της Επανομής.
Τι σκέφτεστε για τον ελληνικό οινικό τουρισμό, τι γίνεται και τι δεν γίνεται;
Αργύρης: Εγώ θα πω για κάτι που υπάρχει στο εξωτερικό και δεν υπάρχουν ανεπτυγμένες ζώνες εδώ. Δεν είναι Napa Valley με 1000 οινοποιεία για να τα επισκεφτεί κάποιος και να τα δει όλα. Εδώ για να δεις κάποια πράγματα πρέπει να έχεις αυτοκίνητο και πολύ χρόνο. Οι πιο ανεπτυγμένες ζώνες μας είναι η Νεμέα, η Νάουσα και η Σαντορίνη. Οπότε, είναι λίγο δύσκολο σε κάποιον που θέλει να δει τον οινικό χάρτη της Ελλάδας να τον ακολουθήσει όλο. Είναι μικρή η χώρα, αλλά είναι διασκορπισμένες αυτές οι ζώνες.
Βασιλική: Εμείς είμαστε στην Ένωση Οινοποιών Βορείου Ελλάδος όπου υπάρχει ο Χάρτης και οι δρόμοι του κρασιού της Β. Ελλάδας. Προσπαθούμε μαζί με τα άλλα μέλη να έχουμε μια κοινή στρατηγική με σκοπό την προώθηση της σύγχρονης εικόνας του επώνυμου Ελληνικού ποιοτικού κρασιού, αλλά και τη διάδοση της οινικής κουλτούρας στο ευρύτερο κοινό.
Τι θα έπρεπε να γίνει για να προσελκύσουμε εσωτερικό οινικό τουρισμό;
Μαριάνθη: Το θέμα των αποστάσεων είναι καθαρά θέμα συγκυριών, είναι οι περιοχές, οπότε δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι για αυτό. Αλλά σίγουρα το κομμάτι του μαζικού τουρισμού με την οργάνωση και το πρόγραμμα από ένα ταξιδιωτικό πρακτορείο θα μπορούσε να βοηθήσει, αν έβλεπαν διαφορετικά τα μεγάλα αστικά πρακτορεία τον οινοτουρισμό. Γιατί δουλεύουμε με πρακτορεία και βλέπουμε ότι η αντιμετώπιση δεν είναι ακριβώς αυτή που θέλουμε. Νομίζω ότι πρέπει να υπάρχει μια εκπαίδευση για την κουλτούρα με την οποία πρέπει να αντιμετωπίζεται ο οινικός τουρισμός.
Με τους μεμονωμένους επισκέπτες δεν υπάρχουν τέτοια θέματα. Εμείς έχουμε κόσμο, είμαστε κοντά στο αεροδρόμιο, σε μια μεγάλη πόλη. Το κομμάτι το οινοτουριστικό στο Κτήμα λειτουργεί πολύ καλά. Απλά θέλει κάτι πιο συλλογικό, να μας ρωτήσουν για το πού να πάνε μετά και να τους προτείνουμε εμείς να επισκεφτούν κάτι συγκεκριμένο και να έχουμε τη βεβαιότητα ότι θα είναι όλα τέλεια. Αυτή η σιγουριά λείπει για το εάν ο επισκέπτης θα ζήσει μια ολοκληρωμένη εμπειρία στην περιοχή. Υπάρχει και το σήμα του επισκέψιμου οινοποιείου, δεν το έχουν πάρει όλα τα οινοποιεία, αλλά είναι μια αρχή.
Ο οινοτουρισμός αποτελεί μέρος της προβολής του Κτήματος Γεροβασιλείου;
Βασιλική: Γενικά η φιλοξενία και το κομμάτι του οινοτουρισμού είναι στην καρδιά του Κτήματος. Ήταν κάτι που ξεκίνησε από παλιά, αλλά το οργανώνουμε τώρα πιο πολύ γιατί συνδέεται με το άλλο μας "παιδί" το Μουσείο Οίνου Γεροβασιλείου.
Το Μουσείο Οίνου έχει δώσει τη δυνατότητα στο Κτήμα να παρουσιάσει στον κόσμο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη φιλοσοφία του: το κρασί είναι ένα πολυδιάστατο αγαθό.
Μαριάνθη: Έχει αξία να έρθει και κόσμος εκτός του χώρου του κρασιού. Εμείς θέλουμε και αυτούς τους επισκέπτες γιατί για τους πιο ψαγμένους η επίσκεψη στο Κτήμα μας είναι από τα πρώτα πράγματα που κάνουν στη Θεσσαλονίκη. Aλλά στα μαζικά, ειδικά στα γκρουπ από το εξωτερικό θα θέλαμε να είναι υποψιασμένοι, να έχουν σωστή ενημέρωση.
Υπάρχει υποστήριξη από την πολιτεία για την ανάπτυξη του Οινοτουρισμού;
Αργύρης: Ναι, η Υφυπουργός Τουρισμού μας επισκέφθηκε πρόσφατα και φαίνεται πως υπάρχει διάθεση να ενταχθεί ο Οινοτουρισμός πιο έντονα στην ατζέντα του εθνικού τουρισμού. Επειδή στο κρασί υπάρχει η υπεραξία που είναι ίσως μεγαλύτερη από κάποιους άλλους τομείς, μπορεί η χώρα να πάει προς τα εκεί και για χρηματοοικονομικούς λόγους.
Πώς βλέπετε τις τάσεις με την πρόταση για aperitivos, με spirits που έχουν χαμηλό αλκοολικό δείκτη, θα μπορούσε να είναι το κρασί η βάση για ένα τέτοιο cocktail;
Μαριάνθη: Είναι πολύ πιο εύκολο το εγχείρημα στα ποτά παρά στο κρασί. Το κρασί έχει συνδεθεί πιο εύκολα με τον υγιεινό τρόπο ζωής λόγω της χαμηλής αλκοόλης, λόγω της διατροφικής του αξίας. Για αυτό νιώθω ότι έχουμε ένα πλεονέκτημα σε σχέση με τα spirits. Το κρασί δεν μπορεί να ακολουθεί όλες τις τάσεις με αυτόν τον τρόπο γιατί έχει κάποιες παραδοσιακές βάσεις που δεν αλλάζουν τόσο εύκολα κι έχουν συνδεθεί διαφορετικά στο μυαλό του καταναλωτή.
Αργύρης: Δεν το βλέπω αυτό να συμβαίνει σαν πρόταση, υπάρχει όμως σαν ιδέα στα πιο υδαρή κρασιά της Προβηγκίας με τα ροζέ κρασιά. Καταλαβαίνω την ανάγκη, καταλαβαίνω το κοινό, καταλαβαίνω ότι υπάρχει η τάση, αλλά δεν βλέπω το Κτήμα μας σε μια τέτοια κατεύθυνση. Σίγουρα έχουμε ένα disadvantage σαν χώρα, είμαστε νότια, έχουμε ζέστη και τα κρασιά μας έχουν πιο πολύ αλκοόλ, τα ερυθρά μας είναι πάντοτε πάνω από 14vol, τα λευκά μας είναι πάνω από 13vol, ενώ κάποια αντίστοιχα από τη Γερμανία και την Αυστρία είναι πολύ πιο χαμηλά, αλλά θα συμφωνήσω με τη Μαριάνθη, είμαστε μια κατηγορία ποτού που το ποσοστό σε αλκοόλ είναι σχετικά χαμηλό, σε σύγκριση με τα spirits. Για το αν το Κτήμα μας έχει μια κατεύθυνση να μπει στα πιο soft, στα long spritz and drinks δεν νομίζω ότι μας ταιριάζει σαν εικόνα, άσχετα με το αν εμένα μου αρέσουν και τα long drinks και τα spritz. Όταν ο οινοπαραγωγός θέλει να εκφράσει το terroir, την ποικιλία ή τον ίδιο του τον εαυτό είναι σαν να αποδομεί την προσπάθεια που έκανε από την αρχή. Επίσης κάτι που σκεφτόμαστε είναι το να μην μεγαλώσουμε τη γκάμα μας γιατί ένα κρασί χωρίς αλκοόλ μπορεί να γίνει εύκολα.
Βασιλική: Πάντοτε είναι καλό να εντοπίζουμε τις ανάγκες των καταναλωτών και να προσαρμοζόμαστε στις νέες τάσεις. Ωστόσο, είναι σημαντικό να αξιολογούμε τα trends και να εφαρμόζουμε ό,τι συμβαδίζει με την κουλτούρα του Κτήματος.
Μαριάνθη: Έχουμε τέτοιες κατευθύνσεις, αλλά ο μόνιμος στόχος μας είναι να φτιάχνουμε το καλύτερο δυνατό κρασί όχι με κάθε κόστος. Ζυγίζουμε πάντοτε το κόστος. Αλλά όταν χάνουμε σε αυτό, κάνουμε πίσω. Δηλαδή, μια ελληνική ποικιλία που δεν βγάζει καλό κρασί δεν σημαίνει ότι σώνει και καλά επειδή είναι ελληνική εμείς θα την επιλέξουμε. Στόχος είναι η ποιότητα, ανεξάρτητα αν αυτό έχει να κάνει με τα trends.
Ποια είναι η διάδοχη κατάσταση στους Έλληνες οινοπαραγωγούς;
Αργύρης: Τα παιδιά που έρχονται να συνεχίσουν σήμερα τα οικογενειακά οινοποιεία φαίνεται να ξεκινούν με μεγάλη φόρα, τόσο από τις σπουδές τους, όσο και από την αγάπη για το αντικείμενο.
Το κρασί από μόνο του σε πείθει να το ακολουθήσεις. Είναι ένα προϊόν που έχει την τέχνη, έχει το lifestyle, έχει το όνομά σου στην ετικέτα, έχει τη δημιουργία, έχει το αμπέλι και το fancy εστιατόριο το βράδυ που θα πουλάς τα κρασιά σου, έχει δημοσιότητα, έχει τα πάντα!
Ο πατέρας μου λέει όταν δοκιμάζει τα κρασιά: "έχουμε την καλύτερη δουλειά στον κόσμο!". Και στην Ελλάδα βελτιώνεται πολύ το κομμάτι των σπουδών. Το Γεωπονικό των Αθηνών έχει κάνει σπουδαία δουλειά με το τμήμα Οινολογίας και υπάρχει και το ΤΕΙ Οινολογίας. Δεν είναι μόνο το εξωτερικό, όσο και αν λέω ότι σπούδασα έξω. Απλά το "έξω" σού ανοίγει τους ορίζοντες να δεις τι συμβαίνει και να εκτιμήσεις αυτά που έχεις.
Οι δημιουργοί, ο πατέρας και η μητέρα σας, σας ασκούν κριτική, σας φρενάρουν;
Βασιλική: Η αρχιτεκτονική της εταιρείας είναι τέτοια που για το μέγεθός της είναι πολύ σωστά δομημένη και οι διαδικασίες πηγαίνουν πολύ γρήγορα. Δεν έχουν συγκεντρωθεί όλα στο Βαγγέλη Γεροβασιλείου και στη Σόνια Γεροβασιλείου. Και στη δουλειά προσπαθούμε να μην είναι "η μαμά, ο μπαμπάς και τα παιδιά". Συνεργαζόμαστε και με τα άλλα στελέχη, δεν πηγαίνουμε στους γονείς μας για να πάρουμε μια απόφαση. Το προσπαθούμε τουλάχιστον. Η Μαριάνθη έχει και το κομμάτι των αξιολογήσεων. Όπως όλοι αξιολογούνται στο τμήμα, αξιολογούμαστε κι εμείς.
Μαριάνθη: Μας αφήνουν και δεν το κάνουν με προσπάθεια, μας αφήνουν επειδή το θέλουν.
Αργύρης: Εγώ αυτό το βλέπω και στο δικό μου κομμάτι που είναι το πιο δύσκολο, οι αδερφές μου έχουν από πάνω κάποιους ανθρώπους και τη μητέρα μας. Εγώ έχω από πάνω μου το Βαγγέλη Γεροβασιλείου και το Βασίλη Τσακτσαρλή. Για μένα είναι λίγο περιορισμένα τα πράγματα. Ωστόσο, ο πατέρας μου από τη στιγμή που πήρα το πτυχίο μου και είμαι οινολόγος έφευγε υπερατλαντικά ταξίδια πάνω στον τρύγο. Με αλλαγή ώρας για να μην μπορεί να παίρνει τηλέφωνο. Επειδή ήξερε ότι αν θα ήταν στην Ελλάδα θα ήταν στο Κτήμα, έφευγε όχι μόνο εκτός πόλης, αλλά εκτός ηπείρου! Οπότε θεωρώ ότι πήρα και παραπάνω αέρα από όσο μπορούσα και σίγουρα με βοήθησε γιατί άλλο είναι να λες ότι θα κάνω αυτό και άλλο να το κάνεις.
Ποια θα ήταν η υπέρτατη αναγνώριση, η δικαίωση σε 30 χρόνια από τώρα; Πού βλέπετε το Κτήμα Γεροβασιλείου; Ποιο θα ήταν το ιδανικότερο να συμβεί;
Βασιλική: Το ιδανικότερο θα είναι για παράδειγμα να είσαι στην Αμερική και να ρωτήσεις "ξέρεις ένα ελληνικό κρασί;". Και η απάντηση να είναι "το καλύτερο ελληνικό κρασί που γνωρίζω είναι το Κτήμα Γεροβασιλείου". Αλλά θέτω και μια παρένθεση μέσα, δεν θέλουμε απλά να έχουμε το καλύτερο προϊόν.
Θέλουμε μετά από 100 χρόνια να λένε:
"Ο Βαγγέλης Γεροβασιλείου, η οικογένεια Γεροβασιλείου ήταν καλοί άνθρωποι".
Θέλουμε το αποτύπωμά μας στην κοινωνία, στο χωριό μας να αποτελεί ένα παράδειγμα για τις επόμενες γενιές. Όχι στο κομμάτι της επιστήμης γιατί σίγουρα θα υπάρξουν κι άλλοι και ίσως μας προσπεράσουν, αλλά το κοινωνικό αποτύπωμα είναι πάρα πολύ σημαντικό για εμάς και θέλουμε να είναι πάντα το πρόσημο θετικό σε οτιδήποτε, μικρό ή μεγάλο!
KEEP READING
-
ΠΩΣ ΕΧΕΙ ΔΙΑΔΟΘΕΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΣΙ ΣΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ;
-Πως σε λένε; -Αναστάσιο. -Από πού είσαι; -Από Ελλάδα. -Σομελιέ από Ελλάδα; Κάνετε κρασί στην Ελλάδα; Αυτή η συζήτηση ήταν πολύ συνηθισμένη ...
09 Δεκεμβρίου -
ΕΣΥ ΠΙΝΕΙΣ ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΡΑΣΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ;
Αγαπάς το κόκκινο κρασί, αλλά σου έχουν μάθει ότι δεν τα πίνουμε το καλοκαίρι; Γιατί άραγε το καλοκαίρι επιλέγoυμε να πίνουμε λευκά κρασιά; ...
12 Ιουλίου -
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΕΝΑΣ SOMMELIER ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΚΡΙΘΕΙ ΣΕ ΕΝΑΝ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΟΙΝΟΧΟΙΑΣ;
Πριν λίγες μόνο ημέρες ολοκληρώθηκε ο Πανελλήνιος Διαγωνισμόςγια τον καλύτερο οινοχόο, με νικητή για 3η φορά τον Άρη Σκλαβενίτη, που την ...
11 Φεβρουαρίου
VIEW MORE