ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ANDY WARHOL;
ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ANDY WARHOL;

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ANDY WARHOL;

Ο ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΣ ΤΗΣ POP ART & TOY UNDERGROUND

26 Οκτωβρίου
Fine Stories

by FineBeing Team

Ο Andy Warhol, πρωτοπόρος της Pop Art και του underground, ο δημιουργός του "The Factory" επηρέασε όσο κανείς άλλος την τέχνη και την κοινωνική συμπεριφορά με την αμφιλεγόμενη προσωπικότητά του.
Σε όλη την ιστορία, ελάχιστοι καλλιτέχνες έχουν τόσο βαθιά επίδραση στον κόσμο της τέχνης που η κληρονομιά τους φαινομενικά ξεπερνά το μέσο: ο Warhol ήταν ένας από αυτούς. Τον ανακάλυψε ο δικός μας Αλέξανδρος Ιόλας! 

Τι ξέρουμε για τον Andy Warhol;

Γεννημένος ως Andrew Warhola, ήταν Αμερικανός καλλιτέχνης, σκηνοθέτης και πρωτοπόρος του κινήματος της pop art της δεκαετίας του 1960. Ο Warhol έφτασε σχεδόν από το μηδέν να είναι ένας καινοτόμος καλλιτέχνης και δάσκαλος των εικαστικών τεχνών που ασχολήθηκε με μια σειρά θεμάτων σε διάφορα μέσα, όπως η ζωγραφική σε καμβά, η φωτογραφία, η τέχνη του βίντεο και η δημιουργία ταινιών. Το 1964 ίδρυσε το δικό του στούντιο τέχνης, το "The Factory", το οποίο έγινε διάσημο ως ένα hotspot διασημοτήτων και κέντρο των πάρτυ για τους πλούσιους. Η στροφή της πορείας του και της αναγνωρισιμότητάς του έγινε όταν τον ανακάλυψε τυχαία ο Αλέξανδρος Ιόλας διπλασιάζοντας τον μισθό του, που τότε ήταν ψίχουλα και τον προσέλαβε με συμβόλαιο που του εξασφάλιζε ποσοστά από κάθε πώληση και έτσι έγινε διάσημος μέσα σε 3-4 χρόνια στην Ν.Υόρκη!

Έτσι, έφτασε να είναι σύμβολο της ποπ που επηρέασε πολλές αξιόλογες προσωπικότητες, συμπεριλαμβανομένων των Jeff Koons,Takashi Murakami και Stella Vine. Θεωρούσε τον εαυτό του άσχημο και ποτέ δεν αποχωρίστηκε τις περούκες του.

Ο Warhol θεωρούνταν queer είδωλο, καθώς έζησε ανοιχτά ως ομοφυλόφιλος σε μια εποχή ακραίας ομοφοβίας. Σε μεγάλο μέρος της χώρας τη δεκαετία του '60 δεν τολμούσες καν να σκεφτείς κάποιον ως γκέι. Ήταν η χειρότερη προσβολή και ξαφνικά είχαν τον Warhol σαν τον εκπρόσωπο των γκέι, παρόλο που ποτέ του δεν το είχε πει επακριβώς. Περισσότερο δήλωνε ασέξουαλ.


Ποια ήταν η ζωή του Warhol; 

Πώς τον επηρρέασε η παιδική του ηλικία;

Ο Warhol γεννήθηκε στο Πίτσμπουργκ της Πενσυλβάνια το 1928. Οι γονείς του ήταν μετανάστες από τη Σλοβακία που υποστήριξαν την τέχνη του, με τη μητέρα του (επίσης καλλιτέχνιδα) να τον μυεί στο σχέδιο όταν ήταν κλινήρης από παιδική ασθένεια σε ηλικία οκτώ ετών. Ως παιδί, υπέφερε από μια νευρολογική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από ακούσιες κινήσεις. Όταν η διαταραχή περιστασιακά τον κρατούσε στο σπίτι από το σχολείο, ο Warhol διάβαζε κόμικς και περιοδικά του Χόλιγουντ και έκανε χειροτεχνίες. Σε ηλικία εννέα ετών ασχολήθηκε με τη φωτογραφία, αφού πάλι η μητέρα του τού αγόρασε μια φωτογραφική μηχανή, με τις  οικονομίες που διέθετε. Όταν ήταν 14 ετών ο πατέρας του πέθανε, αφήνοντάς του όλες τις οικονομίες της ζωής του για να υποστηρίξει την εκπαίδευσή του.


Εκπαίδευση

Ο Warhol παρακολούθησε δωρεάν μαθήματα τέχνης στο Carnegie Institute που διδάσκονταν από τον Joseph Fitzpatrick, πριν πάει στο γυμνάσιο το 1942. Αναγνωρίζοντας το ταλέντο του γιου του, ο πατέρας του εξοικονόμησε χρήματα για να πληρώσει για την κολεγιακή εκπαίδευσή του και έτσι κατάφερε κι έκανε σπουδές στο Carnegie Institute of Technology από το 1945 έως το 1949. Ο Warhol είχε ένα όνειρο: την επιθυμία να γίνει κάποιος άλλος, να δραπετεύσει. Αφού αποφοίτησε από τη σχολή τέχνης με πτυχίο στο εικονογραφικό σχέδιο, μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, μόλις με 50 δολάρια στην τσέπη του, για να ακολουθήσει μια καριέρα ως εμπορικός καλλιτέχνης και άφησε το τελευταίο "a" στο Warhola.


Από μεροκαματιάρης και άσημος γραφίστας που ξεκίνησε φτιάχνοντας μακέτες για μια μικρή φίρμα παπουτσιών στο Μανχάταν, πολύ αργότερα, γίνεται εικονογράφος μόδας ζωγραφίζοντας παπούτσια για το Glamour, τη Vogue και το Harper’s Bazzar, κερδίζοντας πολλά βραβεία για το μοναδικό του στυλ.


Διάβασε επίσης: Ποιοι είναι οι Έλληνες κομίστες και σκιτσογράφοι που πρέπει να μάθεις;

Το τέλος του

Ο Warhol πέθανε το 1987 μετά από καρδιακή ανακοπή λόγω μεταχειρουργικών επιπλοκών που σχετίζονταν με τη χοληδόχο κύστη του. Ήταν 58 ετών.

Πότε γνώρισε τον Αλέξανδρο Ιόλα; 

To 1945, στην αρχή των σπουδών του ο Warhol έχει μια γνωριμία που του αλλάζει την πορεία της ζωής του. Ο Αλέξανδρος Ιόλας βρίσκεται στη Νέα Υόρκη και συναντά έναν λεπτεπίλεπτο ξανθό νεαρό με μια μικρή τσάντα και έναν χαρτοφύλακα και αποφασίζει να τον ρωτήσει πού πηγαίνει και τι κουβαλά. "Αυτό είναι το μεσημεριανό μου", είπε ο νεαρός που αποδείχθηκε ότι ήταν ο Andy Warhol, "και αυτά είναι τα σχέδια των παπουτσιών μου, δουλεύω σε εκείνη τη βιοτεχνία παπουτσιών εκεί κάτω". Ο Ιόλας έριξε μια ματιά στα σχέδια και του είπε ότι ήταν η τελευταία μέρα που θα σχεδίαζε παπούτσια. Το έργο του εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε ένα τεύχος του περιοδικού Glamour το 1949, στο οποίο εικονογράφησε μια ιστορία με τίτλο "Τι είναι η επιτυχία;".

Μέχρι το 1952, ο Ιόλας, τότε διευθυντής της γκαλερί Hugo, έδωσε στον Warhol την πρώτη του έκθεση "Fifteen Drawings based on the writings of Truman Capote" κάνοντάς του συμβόλαιο που του εξασφάλιζε ποσοστά από κάθε πώληση. Σύντομα, ο Ιόλας γίνεται ιδιοκτήτης πολλών γκαλερί στη Νέα Υόρκη, το Παρίσι, το Μιλάνο, τη Ρώμη και την Αθήνα, μετατρέποντας τον Warhol σε διάσημο καλλιτέχνη. Μια στενή συνεργασία-φιλία μεταξύ καλλιτέχνη και γκαλερίστα έχει ήδη ξεκινήσει.

Πόσο σημαντική ήταν η σχέση μεταξύ του Warhol και του Ιόλα;

Οι δυο τους μοιράστηκαν την επιτυχία τους και καθιερώθηκαν ως απαραίτητες φιγούρες στην ανθισμένη καλλιτεχνική σκηνή της Νέας Υόρκης. Και οι δύο άνδρες αναγνώρισαν τη δύναμη της προσωπικότητας και τη δύναμη της εμφάνισης. Συμμετείχαν στους ίδιους κοινωνικούς κύκλους. Και οι δύο κινήθηκαν στην "υψηλή" και "χαμηλή" κοινωνία με ευκολία. Σύμφωνα με τα λόγια του Bob Colacello: "με πολλούς τρόπους ο Ιόλας και ο Andy ήταν μοναδικοί στο είδος τους, μοιράζονταν την ίδια ευαισθησία, επίγνωση και απόλαυση του παραλογισμού της ύπαρξης". Ταίριαξε που ο Ιόλας ("Alexander the Great" όπως ήταν επίσης γνωστός), ήταν αυτό που παράγγειλε: το πορτρέτο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, το οποίο κατά μία έννοια αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες εξερευνήσεις του Warhol σχετικά με τη δύναμη του πορτρέτου και την επίδραση της αυτοεικόνας. Κάτι που τόσο ο καλλιτέχνης, όσο και ο Ιόλας γνώριζαν πολύ καλά.


Σύμφωνα με τα λόγια του Adrian Dannatt: "ο Andy δούλευε με πολλούς που του παρήγγελναν έργα, αλλά ο Ιόλας είχε μια ιδιαίτερη θέση". Το έργο του Μέγα Αλέξανδρου δεν ήταν η μοναδική συνεργασία μεταξύ του καλλιτέχνη και του γκαλερίστα. Ο Ιόλας φαίνεται σε ένα δίπτυχο πορτρέτο του 1972, όπου ξεθωριάζει και εμφανίζεται μέσα από μουντζούρες από ασημί ακρυλικό χρώμα. Και πάλι, το 1974 ο Warhol απαθανάτισε τον Ιόλα σε ένα πορτρέτο, τονισμένο με τόνους του βασιλικού μπλε. Ο Ιόλας, τυλιγμένος με μια αίσθηση χάρης, κοιτάζει κατάματα τον θεατή.


Οι δυο τους συνέχισαν να συνεργάζονται στενά μέχρι τον θάνατό τους που συνέβη με διαφορά μόνο λίγων μηνών το 1987 (22 Φεβρουαρίου ο Warhol και 6 Ιουνίου ο Ιόλας).

Η μοναδική φορά που επισκέφτηκε ο Andy Warhol την Ελλάδα ήταν μαζί με τον Trumman Cappote το 1981, όπου και είχαν φιλοξενηθεί από τον Αλέξανδρο Ιόλα για 4 ημέρες στη βίλλα του στην Αγ. Παρασκευή.

Ποια ήταν τα πρώιμα έργα του Warhol;

Το 1952, η Julia Warhola, η μητέρα του μετακόμισε στη Νέα Υόρκη για να ζήσει με τον γιο της. Η Τζούλια ήταν μια καλλιτέχνης από μόνη της. Οι γάτες και οι άγγελοι ήταν τα αγαπημένα της θέματα για εικονογράφηση, και το 1957 ο Warhol δημοσίευσε ένα βιβλίο με τα σχέδιά της, το "Holy Cats by Andy Warhol's Mother". 

Ο Andy επιστράτευσε την μητέρα του για να προσθέσει τη θηλυκή και λεπτή τεχνοτροπία της σε εκατοντάδες σχέδιά του, συμπεριλαμβανομένων διαφημίσεων, εξώφυλλων άλμπουμ και εικονογραφήσεων βιβλίων. Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 έκανε θραύση στην καλλιτεχνική σκηνή με τις εκθέσεις "Pop Art", οι οποίες παρουσίαζαν πίνακες καταναλωτικών αγαθών μαζικής παραγωγής σαν σχολιασμό της έννοιας της τέχνης και πώς την αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι.

Τη δεκαετία του 1950 δημοσίευσε μόνος του μια μεγάλη σειρά βιβλίων καλλιτεχνών. Το 1956 παρουσίασε μια ατομική έκθεση στην γκαλερί Bodley με τίτλο "Studies for a Boy Book". Αυτά τα σχέδια με πορτρέτα νεαρών ανδρών και με ερωτικές απεικονίσεις ανδρικών γυμνών έρχονταν σε αντίθεση με τη δουλειά άλλων σύγχρονων ομοφυλόφιλων καλλιτεχνών, όπως ο Robert Rauschenberg και ο Jasper Johns, οι οποίοι θεωρούσαν τον Warhol "πολύ τρελό". Το 1963 ξεκίνησε τη σειρά των έργων ζωγραφικής του θανάτου και της καταστροφής που χρησιμοποιούσαν εικόνες από περιοδικά και εφημερίδες, καθώς και φωτογραφίες της αστυνομίας και του τύπου με αυτοκτονίες, τροχαία ατυχήματα και ατυχήματα ως πηγή.

Τι ήταν το The Factory που ο Andy Warhol δημιούργησε; 

Στη δεκαετία του 1960 ο Warhol ασχολήθηκε περισσότερο με την παραγωγή ταινιών. Ο όρος "underground κινηματογράφος" είναι γνωστός λόγω του Andy Warhol. Έσπασε κάθε κανόνα των ταινιών. Στις ταινίες του έπαιζαν γκέι άντρες. Σε έκανε να βλέπεις τα πράγματα εντελώς διαφορετικά. Έτσι, δημιουργεί το The Factory, το στούντιο τέχνης του που σύντομα έγινε δημοφιλής πολιτιστικός κόμβος για πλούσιους και διάσημους. Το στούντιό του ονομάστηκε "The Factory" επειδή ο Warhol είχε πολλούς βοηθούς. Στο The Factory δούλευαν άτομα πολύ ταλαντούχα, αλλά με ταλέντο που δεν μπορούσε να προωθηθεί.

Το 1964, μετέφερε το στούντιο του σε μια μεγάλη σοφίτα στο κέντρο του Μανχάταν. Ο συνεργάτης του Billy Name διακόσμησε τον χώρο με ασημί χρώμα και αλουμινόχαρτο και έγινε γνωστό ως Silver Factory. Η δημοτικότητά του αυξήθηκε γρήγορα και προσέλκυσε ένα ποικίλο και περιεκτικό πλήθος καλλιτεχνών, φίλων και διασημοτήτων, πολλοί από τους οποίους πόζαραν για πορτρέτα ταινιών μικρού μήκους. Ξέφρενα πάρτυ με ταυτόχρονη κινηματογράφηση. Είχαν πολλά ναρκωτικά. Ήταν η εποχή που ο κόσμος ξέφευγε. Κάποιοι πίστευαν ότι έπαιρνε ναρκωτικά και ο ίδιος, αν και είχε δηλώσει πως ποτέ δεν έκανε χρήση. Άλλοι ισχυρίζονταν ότι ''ήταν ο διάβολος που εκμεταλλευόταν τον κόσμο''. Αλλά σύμφωνα με τον Julian Schnabel ''έδινε στον κόσμο αρκετό χώρο για να γίνουν αυτό που ήθελαν''. 

Με μια σταθερή κάμερα Bolex, από το 1964–66 ο Warhol έκανε σχεδόν 500 αθόρυβα τεστ οθόνης τεσσάρων λεπτών που αναπαράγονταν σε αργή κίνηση. Μεταξύ 1963 και 1968 παρήγαγε μια σειρά ταινιών ξεκινώντας με την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία Sleep (1963), με διάρκεια πέντε ώρες και είκοσι ένα λεπτά  που έδειχνε τον ποιητή John Giorno απλά να κοιμάται γυμνός. Η πρωτοποριακή του οκτάωρη βουβή ταινία Empire (1964) περιλαμβάνει πλάνα συνεχούς αργής κίνησης από το Empire State Building στη Νέα Υόρκη. Το 1966, γύρισε την πιο επιτυχημένη εμπορικά ταινία του, την τρίωρη διπλή οθόνη The Chelsea Girls. 

Σχεδίασε επίσης το εμβληματικό έργο τέχνης ''μπανάνα'' για το εξώφυλλο του άλμπουμ ''The Velvet Underground & Nico'' (1966) και χρησιμοποίησε συχνά το συγκρότημα "The Velvet Underground" ως ζωντανή συνοδεία ήχου στην κινηματογραφικη παράσταση πολυμέσων  του, το "Exploding Plastic Inevitable".

Η διασημότητά του συνέχισε να αυξάνεται μέχρι ένα τραγικό περιστατικό το 1968, όπου πυροβολήθηκε από τη Valerie Solanas, συγγραφέα και συχνή θαμώνα των πάρτυ του. Ο Warhol καλλιτέχνης επέζησε, αλλά ο τραυματισμός επηρέασε την υπόλοιπη ζωή του, τόσο σωματικά, όσο και ψυχικά.

Η καριέρα του Warhol σε όλα τα πεδία της τέχνης

Ήταν λάτρης της Τέχνης σε όλες της τις μορφές και ασχολήθηκε με τη γλυπτική, τη φωτογραφία και τελικά την τηλεόραση. Για πολλούς θεωρείται ο εμπνευστής του MTV. Συνεργάστηκε με άλλους αξιόλογους καλλιτέχνες, όπως ο Jean-Michel Basquiat, ο Keith Haring και ο Francesco Clemente.Τη δεκαετία του 1970, ο Γουόρχολ ήταν τακτικός στο ντίσκο Studio 54 της Νέας Υόρκης και έλαβε εκατοντάδες παραγγελίες πορτρέτου από πλούσιους κοινωνικούς, μουσικούς και αστέρες του κινηματογράφου.

Παρέμεινε στο επίκεντρο τη δεκαετία του 1980 με την τηλεοπτική του δουλειά και το high-fashion. Ο Warhol είχε το δικό του αστέρι και βοήθησε τους άλλους να συνειδητοποιήσουν την έκφρασή του.

 "Στο μέλλον, όλοι θα είναι παγκοσμίως διάσημοι για 15 λεπτά".

Στις δεκαετίες του '70 και του '80 δημοσίευσε μερικά βιβλία, συμπεριλαμβανομένης μιας αναδρομικής έκθεσης για τη ζωή του με τίτλο "The Philosophy of Andy Warhol: From A to B and Back Again (1975)", την οποία επαίνεσε ο συγγραφέας Truman Capote.

Διάβασε επίσης: Τι ήταν το Dada το κίνημα της αισθητικής αναρχίας στην Τέχνη;

Ποια ήταν τα 3 Χαρακτηριστικά της τέχνης του Andy Warhol;

Ως ποπ καλλιτέχνης που φαινομενικά καθόρισε το είδος (μαζί με τον συνάδελφο διάσημο καλλιτέχνη της pop Roy Lichtenstein), τα έργα του Warhol είχαν πολλές εμπνεύσεις, συμπεριλαμβανομένων των αναδυόμενων καλλιτεχνών της δεκαετίας του 1950, όπως ο Robert Rauschenberg και ο Jasper Johns. Η τέχνη του Warhol έχει τρία βασικά χαρακτηριστικά:

1. Επανάληψη

    Ο Warhol συχνά παρήγαγε μαζικά το έργο τέχνης του, χρησιμοποιώντας την ίδια εικόνα πολλές φορές, ως σχόλιο για το πώς μπορεί να υπάρξει τέχνη σε μεγάλη κλίμακα, όπως τα καταναλωτικά αγαθά.

    2. Αναγνωρίσιμα πρόσωπα

        Η εμμονή του Warhol με τη φήμη και τη διασημότητα επηρέασε πολλά από τα έργα του, καθώς τα θέματά του ήταν συχνά σούπερ σταρ της εποχής, καθώς και άλλα αξιοσημείωτα δημόσια πρόσωπα.

        3. Πολυχρωμία

        Ο Warhol αγκάλιασε τα έντονα και συχνά φανταχτερά χρώματα. Χρησιμοποίησε υψηλό επίπεδο κορεσμού και αντίθεσης για να εστιάσει σε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και να κάνει τις εμβληματικές εικόνες να ξεχωρίζουν ακόμη περισσότερο.

        7 διάσημα έργα τέχνης του Andy Warhol

        Ο Warhol ασχολήθηκε με πολλές μορφές παραγωγής τέχνης, συμπεριλαμβανομένης της μεταξοτυπίας που του επέτρεψε να παράγει πολλές φωτογραφίες του ίδιου θέματος. Μερικά από τα πιο διάσημα έργα του είναι:

        1. Campbell’s Soup Cans (1961)

        Τα κουτάκια σούπας είναι μια από τις πιο εμβληματικές εικόνες του Warhol, τις οποίες παρήγαγε μέσω μεταξοτυπίας. Περιείχε 32 μεγενθυμένες εικόνες διαφορετικών κουτιών σούπας του Κάμπελ που χρησίμευαν ως σχολιασμός για την κοινοτοπία της εμπορευματικότητας. Κι αν αναρωτιέσαι γιατί διάλεξε το συγκεκριμένο προϊόν, μάθε ότι όταν γυρνούσε από το σχολείο μαζί με τον μεγαλύτερο αδερφό του, το αγαπημένο του φαγητό ήταν η τοματόσουπα Κάμπελ με σάντουιτς τυριού.

        2. Marilyn Diptych (1962)

        Ο καλλιτέχνης δημιούργησε για πρώτη φορά αυτά τα πορτρέτα με τη Μέριλιν Μονρόε, μια άλλη δημιουργία μεταξοτυπίας με ακρυλικό χρώμα σε μια σειρά από καμβάδες. Η εικόνα της διάσημης ηθοποιού τυπώνεται πολλές φορές, η κάθε μια διαφορετική από την προηγούμενη. Αυτό το έργο ήταν ένα σχόλιο για τη μαζική παραγωγή της εικόνας κάποιου, που σαν αποτέλεσμα έχει ο άνθρωπος να γίνεται Εικόνα.

        Το μήνυμα του Warhol αφορούσε στη λατρεία της κοινωνίας προς τους διάσημους αστέρες του κινηματογράφου και άλλους σούπερ σταρ της λαϊκής κουλτούρας ως θεϊκά όντα, καθιστώντας τους αθάνατους στα μάτια του κοινού. Χρησιμοποίησε την ίδια διαδικασία για να δημιουργήσει πορτρέτα διασημοτήτων συμπεριλαμβανομένων των Elizabeth Taylor, Mao Tse-tung, Mick Jagger και Elvis Presley και Jackie Kennedy.


        3. Green Coca-Cola Bottles (1962)

        Αυτό το έργο τέχνης διαθέτει 112 σχεδόν πανομοιότυπα μπουκάλια Coca-Cola και είναι ένα κίνημα ενάντια στα διάσημα έργα των αφηρημένων εξπρεσιονιστών της εποχής. Ο Warhol πήρε ένα πολιτιστικά σημαντικό αντικείμενο και το μετέτρεψε σε τέχνη.



        5. Brillo Boxes (1964)

        Ένα από τα πιο διάσημα γλυπτά του Warhol, είναι το έργο τέχνης από 24 πανομοιότυπα κουτιά με μαξιλαράκια Brillo. Ο Warhol σκόπευε να εγείρει ερωτήματα σχετικά με το πώς ορίζουμε την τέχνη και προσδιορίζουμε την αξία της.

        6. Rorschach (1984)

        Ο Warhol ασχολήθηκε επίσης με την αφαίρεση, δημιουργώντας μια σειρά από έργα τέχνης επηρεασμένα από τον Ελβετό ψυχολόγο Hermann Rorschach, δημιουργό του τεστ Rorschach Inkblot.Υποστήριξε ότι η τέχνη δεν ήταν μια μορφή επικοινωνίας, αλλά ένας τρόπος για τους θεατές να προβάλουν τις δικές τους προοπτικές στην τέχνη.


        7. Μυστικός Δείπνος (1986)

        Όπως ο Ιόλας φιλοξένησε την πρώτη έκθεση του Warhol το 1952, έτσι φιλοξένησε και την τελευταία του, παραγγέλνοντας μια σειρά έργων, συμπτωματικά, αλλά κάπως ποιητικά, βασισμένα στον Μυστικό Δείπνο του Da Vinci. Ο Warhol χρησιμοποίησε τον Μυστικό Δείπνο του Leonardo Da Vinch για να δημιουργήσει πάνω από 100 έργα τέχνης με την ίδια σκηνή με ευδιάκριτες παραλλαγές, όπως εμπορικά λογότυπα πάνω από την αρχική εικόνα για να αναπαραστήσουν πώς ο καπιταλισμός έχει αποτυπωθεί στη θρησκεία.

        Ποια ήταν η επιρροή του Andy Warhol στην τέχνη;

        Ο Andy Warhol θεωρείται ένας από τους ηγέτες του κινήματος της pop art, όντας ένας από τους πρώτους καλλιτέχνες που έφεραν τον καταναλωτισμό και τη μαζική παραγωγή στον κόσμο των καλών τεχνών. Τόνισε τη σκοτεινή πλευρά του καπιταλισμού και πώς η τέχνη θα μπορούσε να γίνει αντανάκλαση της ίδιας της κοινωνίας. Ο Warhol προσπάθησε να αμφισβητήσει την ιδέα της τέχνης και τον τρόπο με τον οποίο αποκτά αξία, δημιουργώντας έργα που μιλούσαν σε μεγαλύτερο κοινό και όχι απλώς σε μια συγκεκριμένη τάξη. Η πειραματική του φύση τον έκανε πρωτοπόρο του κινήματος της pop art και επηρέασε τις μελλοντικές γενιές καλλιτεχνών, συμπεριλαμβανομένων των Jeff Koons, Damien Hirst, Richard Prince, Yasumasa Morimura, Glenn Ligon, Julia Wachtel και Wayne Gonzales.

        Παρόλο που το όνομα Andy Warhol είναι γνωστό παγκοσμίως, ελάχιστοι έχουν δει πίσω από τη δημόσια εικόνα του. Δεν είχε έντονη παρουσία και ευφράδεια και χαιρόταν να είναι παρατηρητής. Είχε πει:

         ''Φαίνομαι ντροπαλός και είμαι ντροπαλός''
        ''Οι μηχανές έχουν λιγότερα προβλήματα. Θα ήθελα να ήμουν μια μηχανή, εσύ όχι''

        Ο Andy Warhol μπόρεσε να επιβιώσει με επιτυχία στη βιομηχανία θεάματος, πήρε ό,τι η κοινωνία χρησιμοποίησε εναντίον του, το μεγαλοποίησε και το μετέτρεψε σε στυλ. Ήταν αδιαμφισβήτητα πρωτοπόρος!

        Photo Banner by Albert Watson

        KEEP READING

        dark-arrow VIEW MORE