ΠΕΡΙ FINEBEING ΚΑΙ ΙΑΠΩΝΙΚΟΥ WHISKY (PART I)

Αν κάποιος/α περιμένει μια ανάλυση περί Ιαπωνικών Whisky, αναφορές σε κρυφές τεχνικές κατά την απόσταξη και ίσως κάποιες προσωπικές προτιμήσεις σε brands, το πιο πιθανό είναι ότι θα απογοητευτεί.

Το κείμενο αφορά περισσότερο πώς θα κρίνουμε και ίσως επιλέξουμε ένα Ιαπωνικό Whisky. Και αυτή η διαδικασία αφορά ακριβώς την προσωπική θεώρηση περί finebeing. Οπότε για να τα βάλουμε όλα σε μια σειρά και να έχουν νόημα τα παρακάτω, θα ξεκινήσω ακριβώς με αυτή τη θεώρηση.

Στην πρώτη μας επικοινωνία που αφορούσε στην προοπτική συνεργασίας αυτού του εγχειρήματος, αυτό που τέθηκε σύντομα "επί τάπητος" ήταν η ύπαρξη κοινού εδάφους στη θεώρηση της έννοιας του finebeing.

Και σύντομα βρέθηκε αυτό το κοινό έδαφος. Και αφορά την αναζήτηση, είτε καταστάσεων, είτε πραγμάτων:

• που μας κάνουν χαρούμενους και βελτιώνουν την ποιότητα της ζωής μας
• που ίσως δεν γνωρίζαμε καν μέχρι σήμερα και μπορούν να μας κάνουν χαρούμενους
• που θεωρούμε δεδομένα, με αποτέλεσμα να απομακρυνόμαστε και να πρέπει να τα γνωρίσουμε και πάλι
• τα οποία πάντοτε ήσαν δίπλα μας, αλλά η ταχύτητα του σύγχρονου τρόπου ζωής δεν μας έχει επιτρέψει να τα εκτιμήσουμε και να τα βιώσουμε όπως πρέπει και όπως τους αξίζουν
• που σίγουρα δεν κρίνονται από τη χρηματική τους αξία, καθώς το finebeing αφορά σε κάθε περίπτωση κάτι προσωπικό και όχι κάτι τύπου "high - life - being"

Πώς λοιπόν θα μπορούσε ένας καθ' ομολογίαν barman και καθ' ελπίδαν bartender να συνεισφέρει σε αυτό το εγχείρημα; Με τη φτωχή του γνώση, είναι η απάντηση. Γνωρίζουμε όλοι ότι η γνώση είναι δύναμη. Εγώ θα προσθέσω ότι είναι και απόλαυση. Σωματική. Απολαμβανουμε τη γεύση από διάφορες πηγές, είτε βρώσιμες, είτε πόσιμες.
Όταν γνωρίζουμε τα μοναδικά γευστικά χαρακτηριστικά, όταν αποδεχόμαστε ή απορρίπτουμε κάποια εξ αυτών, αλλά και όταν κατανοούμε από πού προέρχονται και πώς διαφοροποιούνται αυτές οι εκφάνσεις της γεύσης, τότε η απόλαυσή μας μεγιστοποιείται. Και κάπου εδώ, νοιώθω την ανάγκη να ανοίξω μια παρένθεση για τους επαγγελματίες της εστίασης και τη γνώση (όσο φυσικά είμαι σε θέση να δίνω συμβουλές). Η οποιαδήποτε γνώση μάς κάνει πρώτα και κύρια καλύτερους ακροατές και όχι καλύτερους ομιλητές. Ένας καλεσμένος που μας εξηγεί με πάθος ποιο είναι το αγαπημένο του gin, μπορεί να μην γνωρίζει ότι αυτό υπάγεται στην κατηγορία London dry, για παράδειγμα. Ίσως να μην γνωρίζει καν ότι το αρωματικό που δίνει τη χαρακτηριστική του γεύση στο αγαπημένο του απόσταγμα είναι ο άρκευθος.

Εμάς, από την άλλη μεριά του μπαρ, μας αρκεί η πρώτη πληροφορία. Και η γνώση μάς βοηθά ώστε η πρότασή μας, είτε για ένα ποτό, είτε για μια ανάμειξη, να έχει τις καλύτερες πιθανότητες για να είναι μια πετυχημένη πρόταση. Δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε με ποια κριτήρια κάναμε την επιλογή μας. Αρκεί να είμαστε καλοί ακροατές και μέσω της γνώσης να αξιοποιήσουμε την πληροφορία που πήραμε.

Και κάπου εδώ κλείνει η παρένθεση. Γιατί ωραία είναι τα gin, αλλά από τον τίτλο έχω υποσχεθεί Ιαπωνικά Whiskey. Τώρα που θέσαμε τη βάση πάνω στην οποία θα αξιολογήσουμε ένα Ιαπωνικό Whiskey είμαστε έτοιμοι να μιλήσουμε για αυτό.

Πώς κρίνουμε και επιλέγουμε ένα Ιαπωνικό Whisky;

Τα Ιαπωνικά Whisky λοπόν θεωρούνται "φρέσκια μόδα". Κακώς, καθώς εδώ και σχεδόν 100 χρόνια υπάρχουν ως αποστάγματα. Τι τα κάνει λοιπόν να έχουν ξεχωριστό χαρακτήρα; Και με ποιον τρόπο οφείλουμε να τα κρίνουμε, ώστε να είμαστε δίκαιοι/ες τόσο ως προς αυτά, όσο και ως προς τον εαυτό μας;

Αρχικά πρέπει να κατανοήσουμε ακριβώς αυτό: Μιλάμε για Ιαπωνικά Whisky. Αν τα δοκιμάσουμε και τα συγκρίνουμε με το αγαπημένο μας Σκωτσέζικο ή Αμερικάνικο ή Ιρλανδικό, ήδη έχουμε πέσει στην παγίδα, καθώς θα συγκρίνουμε ανόμοια Whisky.
Ο ίδιος ο πατέρας του Ιαπωνικού Whisky, ο Masataka Taketsuru, υπέπεσε σε αυτό το λάθος κατά την πρώτη του απόπειρα παραγωγής Whisky στην Ιαπωνία.