ΜΑΘΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΓΛΥΠΤΡΙΑΣ CAMILLE CLAUDEL

Η Camille Claudel ήταν γαλλίδα γλύπτρια που γεννήθηκε το 1864 στη Fère-en-Tardenois στη Βόρεια Γαλλία και πέθανε το 1943 στο Montfavet της νότιας Γαλλίας. Η Camille ήταν η μεγαλύτερη από τα δύο αδέρφια της, τη Louise και τον Paul, και είχε στενή σχέση με τον αδερφό της και τον πατέρα της. Οι αξίες με τις οποίες γαλουχήθηκε ήταν εκείνες του κόπου, του μόχθου, της ειλικρίνειας και του καθήκοντος.

Τα νεανικά χρόνια της Camille Claudel

Η κλίση της Camille προς τη γλυπτική έγινε εμφανής από τα 12 χρόνια της. Ο πατέρας της ζήτησε τη συμβουλή του γλύπτη Alfred Boucher, ο οποίος ήταν από τους πρώτους που διέκριναν το ταλέντο της Camille. Ο Boucher της δίδαξε τα βασικά στοιχεία της γλυπτικής και αποτέλεσε σταθμό για τη μετέπειτα πορεία της ως δάσκαλος και μέντορας.

Η Camille και οι γονείς της έπρεπε να πάρουν μία σημαντική απόφαση, καθώς η ζωή μιας γυναίκας γλύπτριας δεν προβλεπόταν εύκολη στα τέλη του 19ου αιώνα. Το 1881 μετακομίζουν στο Παρίσι, μιας και ο πατέρας της Camille επιθυμούσε ο αδερφός της, Paul, να λάβει ανώτατη μόρφωση. Όσο ο αδερφός της φοιτούσε στο Lycée Louis le Grand, η Camille παρακολουθούσε μαθήματα γλυπτικής στην Ακαδημία Κολαρόσι.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Libera Accademia D’Arte Novalia (@accademianovalia)

Η Ακαδημία Κολαρόσι ήταν από τις λίγες σχολές εκείνη την εποχή που επέτρεπαν τις σπουδές σε γυναίκες. Μάλιστα, επέτρεπε όχι μόνο να σπουδάζουν, αλλά και να δουλεύουν τα γλυπτά τους, χρησιμοποιώντας άντρες ως γυμνά μοντέλα. Αυτό ήταν αρκετά προοδευτικό και καινοτόμο για τα δεδομένα του Παρισιού στα τέλη του 19ου αιώνα.

Το 1882 η Camille νοίκιασε ένα στούντιο στο Παρίσι και μοιραζόταν τον χώρο και το νοίκι με άλλες γλύπτριες. Ο Boucher επισκεπτόταν το studio μία φορά την εβδομάδα, για να παρακολουθεί τα έργα τους, να κάνει διορθώσεις και να τους παρέχει συμβουλευτική. Αργότερα, στο ίδιο έτος, ο Boucher δέχθηκε πρόταση να ταξιδέψει στην Ιταλία και το στούντιο ανέλαβε ο Auguste Rodin (1840-1917).

Η θυελλώδης σχέση της Camille με τον γλύπτη Auguste Rodin

Το 1883 η Camille ξεκίνησε να συνεργάζεται με τον Rodin, ενώ το 1884 διορίζεται ως βοηθός του στο εργαστήριό του και, αμέσως, μετατρέπεται σε συνεργάτιδα, μούσα, μοντέλο και ερωμένη του. Οι δυό τους δεν έμειναν ποτέ μαζί, καθώς ο Rodin δε χώρισε ποτέ τη Rose Beuret, με την οποία μετρούσε τότε - ήδη - 20 χρόνια σχέσης. Μάλιστα, έμεινε μαζί με τη Beuret για συνολικά 53 χρόνια και παντρεύτηκαν λίγες εβδομάδες πριν από το θανατό της τον Φεβρουάριο του 1917. Λίγους μήνες αργότερα, τον Νοέμβριο του 1917, πέθανε και ο Rodin.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από @lepoissonbleue

Τα έργα της Claudel από το διάστημα που πέρασε μαζί με τον Rodin είναι εμφανώς επηρεασμένα από τον δάσκαλό της. Αυτό, όμως, συνέβαινε αμφίδρομα, καθώς και οι δύο επηρεάστηκαν βαθιά από τη θυελλώδη σχέση τους.

Το 1892 η Camille νοικιάζει το δικό της προσωπικό studio και απομακρύνεται από τον Rodin, τόσο ως καλλιτέχνιδα και συνεργάτιδά του, αλλά και ως ερωμένη και μούσα του. Ήταν ο μόνος τρόπος για να καταφέρει να απαγκιστρωθεί από τον μεγάλο της δάσκαλο, να απαλλαγεί από τη σκιά του και να αναδείξει το πολύτιμο, προσωπικό της στυλ.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη artuniverse (@a.r.t.u.n.i.v.e.r.s.e)

Στα χρόνια που ακολούθησαν, όμως, ήταν δύσκολο για εκείνη να προωθήσει την τέχνη της, καθώς τα έργα της είχαν αρκετά «σεξουαλικά στοιχεία» και η ίδια ήταν γυναίκα. Συνέχισε για πολλά χρόνια να στηρίζεται οικονομικά στον Rodin, μιας και δεν της έδιναν μεγάλες αναθέσεις και δεν είχε αρκετούς πάτρονες.

Η προσωπική και επαγγελματική της απομάκρυνση από τον Rodin, όπως και η συστηματική αδιαφορία που έδειχνε ο κόσμος της τέχνης στο έργο της, την οδήγησαν στη μοναξιά και στην ψυχολογική κατάπτωση. Άρχισε να πιστεύει έντονα πως ο Rodin έκλεβε τις ιδέες της, πως ευθυνόταν που εκείνη δεν έπαιρνε αναθέσεις και η εμμονή της αυτή λειτουργούσε αποτρεπτικά στο να δημιουργήσει νέα έργα.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη B&E Goulandris Foundation (@begoulandrisfoundation)

Ο ισόβιος εγκλεισμός της Camille Claudel σε άσυλο

Η ψυχολογική κατάσταση της Camille με τα χρόνια χειροτέρευε και το 1911 ξεκίνησε να καταστρέφει τα έργα της. Το 1913 η μητέρα της ζητά τον εγκλεισμό της σε ψυχιατρική κλινική, κάτι που αρχειοθετήθηκε ως «εθελοντική πράξη της Camille», υπογράφηκε, όμως, μόνο από τον γιατρό και τον αδερφό της. Αν και υπήρξαν αρκετές αντιδράσεις, δε γνωρίζουμε σε τι βαθμό γνώριζε η Camille την υποστήριξη στο πρόσωπό της, καθώς η μητέρα της είχε απαγορεύσει να λαμβάνει αλληλογραφία, εκτός από εκείνη που της έστελνε ο αδερφός της.

Η μητέρα της, που δεν ενέκρινε τις επιλογές της - όπως ακριβώς και ο αδερφός της -, απέκρυψε από την Camille μέχρι και τον θάνατο του πατέρα της και έτσι εκείνη δε μπόρεσε να παρευρεθεί στην κηδεία του ανθρώπου που την αγαπούσε, πίστευε σε εκείνη και στήριζε το όραμά της.
Το 1914 μεταφέρθηκε στο άσυλο του Montdevergues, λόγω του πολέμου. Θα μείνει εκεί για πάντα, μόνη και εγκαταλελειμμένη για 30 χρόνια, μέχρι το θάνατό της το 1943. Θάφτηκε σε έναν προσωρινό τάφο στο κοιμητήριο του Montfavet και αργότερα μεταφέρθηκε σε έναν κοινό τάφο μέσα στο άσυλο μαζί με άλλους νεκρούς ασθενείς.

Κάποιοι ισχυρίζονται πως η Camille δεν ήταν όντως ψυχασθενής, τουλάχιστον όχι σε όλη τη διάρκεια του εγκλεισμού της και, μάλιστα, υπάρχουν στοιχεία πως οι γιατροί πίεζαν τη μητέρα της και τον αδερφό της να την παραλάβουν στο σπίτι, εκείνοι όμως αρνούνταν πεισματικά. Ο αδερφός της την επισκέφτηκε ελάχιστες φορές στα χρόνια του εγκλεισμού της, η μητέρα της καμία και η αδερφή της μόνο μία φορά. Αργότερα, λένε πως η Lousie θέλησε να κληρονομήσει το έργο της Camille.

Η μοίρα του έργο της Camille Claudel

Σύμφωνα με διάφορους κριτικούς της τέχνης, η Claudel άλλαξε για πάντα τον κόσμο της γλυπτικής με την ιδιοφυΐα της, αλλά δεν αναγνωρίστηκε όσο ζούσε.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Musée d'Orsay (@museeorsay)

Αν και κατέστρεψε ένα μεγάλο μέρος των έργων της, διασώθηκαν τα 90 από αυτά, τα μισά εκ των οποίων βρίσκονται στο μουσείο «Musée Camille Claudel».
Το 1914 ο Mathias Morhard ζήτησε από τον Rodin να δημιουργηθεί στο μουσείο του μία αίθουσα αφιερωμένη στο έργο της Camille. Ο Rodin δέχτηκε, ενώ ο αδερφός της Paul αρνήθηκε. Το 1949 ο Paul αλλάζει γνώμη και ζητά να γίνει έκθεση στο μουσείο του Rodin αφιερωμένη στην αδερφή του. Το 1952 δορίζει στο Μουσείο Rodin 4 έργα της Camille.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Musée Rodin (@museerodinparis)

Το 2013 κυκλοφόρησε η βιογραφική ταινία "Camille Claudel 1915" από τον Bruno Dumont που τη σκηνοθέτησε και την έγραψε. Πρωταγωνιστούν η Juliette Binoche στον ρόλο της Camille και ο Jean-Luc Vincent ως Paul Claudel.