ΤΟ ΚΛΑΣΙΚΟ DAIQUIRI

Και κάπου εδώ θα κάνω ένα διάλλειμμα από τα προσφιλή whisk(e)ys για να ασχοληθώ με ένα από τα αγαπημένα μου cocktail, το Daiquiri!

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Jigger & Pony (@jiggerandponysg)

"Μα ήδη κάνει και κρύο και έρχεται χειμώνας, θα αφήσουμε τα whisk(e)ys για ένα cocktail που παραπέμπει στο καλοκαίρι;" μπορεί να ρωτήσει κάποιος.

Ναι! Καθώς κάτι που είναι νόστιμο, είναι νόστιμο όλο τον χρόνο και όχι μόνο εποχικά. Όπως μια χαρά μπορούμε να πιούμε whisk(e)y μέσα στο καλοκαίρι, μια χαρά μπορούμε και τον χειμώνα να απολαύσουμε ένα (ή παραπάνω) Daiquiri στο αγαπημένο μας bar.

Τι είναι και πώς προέκυψε το Daiquiri;

Συνήθως όταν μεταφέρουμε στο bar την ιστορία ενός cocktail ή αποστάγματος αφορά Bar Stories. Και σε αυτή την περίπτωση το ζητούμενο είναι πρώτα και κύρια να έχεις μία ωραία ιστορία να αφηγηθείς και δευτερευόντως να ανταποκρίνεται στην ιστορική αλήθεια!

Στην περίπτωση του Daiquiri είμαστε τυχεροί! Έχουμε αρκετά στοιχεία και όλες οι πιθανές προελεύσεις συγκλίνουν σε πολύ μεγάλο βαθμό.

Αρχικά να πούμε πως το κλασικό Daiquiri απαρτίζεται από 3 υλικά: ρούμι-lime-ζάχαρη. Και όπως ισχύει και με το αυγό του Κολόμβου, δεν χρειαζόταν κάποια στιγμή πρωτοφανούς πνευματικής διαύγειας για να αναμείξει κάποιος αυτά τα υλικά και να δημιουργήσει τη συνταγή, απλώς μετράει ποιος το σκέφτηκε πρώτος!

Και δεν είναι κάποιος επαγγελματίας της εστίασης, αλλά ένας Αμερικάνος μηχανικός με το όνομα Jennings Cox, ο άνθρωπος που χρεώνεται τη δημιουργία του Daiquiri!

O Cox βρέθηκε στην Κούβα σαν υπεύθυνος μηχανικός σε ορυχεία, τα οποία οι Αμερικάνοι είχαν αρχίσει να εκμεταλλεύονται. Στο νότιο άκρο του νησιού υπάρχει η πόλη Daiquiri και εκεί ακριβώς εργάστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα.

Υπάρχουν μικρές διαφοροποιήσεις σχετικά με τις συνθήκες που οδήγησαν τον Cox να αναμείξει αυτά τα 3 υλικά.

Υπάρχει η υπόθεση που ισχυρίζεται ότι τα limes και η ζάχαρη ήταν τα μοναδικά υλικά που είχε στην κατοχή του για να αναμείξει με το ρούμι, στο οποίο είχε εξασφαλίσει πρόσβαση, ώστε να το καταστήσει πιο εύκολο στην κατανάλωση.

Ίσως βασίστηκε και στη συνταγή του προγόνου του Daiquiri, ενός cocktail του 19ου αιώνα που ονομάζεται Canchánchara και απαρτίζεται επίσης από 3 υλικά: ρούμι-λεμόνι-μέλι.

Σε μία άλλη εκδοχή, ανέμειξε τα υλικά από ανάγκη: σε μία δεξίωση στην οποία ήταν οικοδεσπότης, ξέμεινε από Gin και στράφηκε στο ρούμι για να συνεχιστεί η παραγωγή ποτών για τους καλεσμένους.

Όπως και να έχει, ο Jennings Cox ανέμειξε αυτά τα 3 υλικά και ενθουσιάστηκε τόσο με το αποτέλεσμα ο ίδιος, όσο και οι κοντινοί του (και εμείς μεταγενέστερα!). Αυτό που έλειπε πλέον ήταν ένα όνομα για το cocktail και η πρόταση του ίδιου ήταν να πάρει το όνομα της πόλης στην οποία δραστηριοποιούταν αυτός και οι συνεργάτες του. Και το ονόμασε Daiquiri!

Γιατί να διαλέξεις ένα Daiquiri;

"Και γιατί τόσος ενθουσιασμός;" θα μπορούσε να είναι μία απορία. Για εμένα είναι απλό: είναι η επιτομή της προσέγγισης που λέει "less is more". Σχεδόν κάθε φορά που έχω την χαρά να βρεθώ παρέα με ένα Daiquiri με εντυπωσιάζει πώς καταφέρνει να είναι ένα τόσο νόστιμο και γεμάτο cocktail μέσα από την απλότητα των υλικών του.

Και μπορεί να ακουστεί περίεργο, αλλά θεωρώ πως όλη η μαγεία του Daiquiri κρύβεται στην αναλογία lime και ζάχαρης που θα βάλουμε. Και πάλι προσωπικά, το απολαμβάνω όταν αυτή η αναλογία γέρνει προς την όξινη μεριά.

Ουσιαστικά η γεύση ενός Daiquiri αφορά 2 από τα 3 υλικά: το ρούμι και το lime. H ζάχαρη ή simple syrup, προσδίδει την αίσθηση του γλυκού, χωρίς όμως να έχει κάποια συγκεκριμένη γεύση. Και είναι απαραίτητη, καθώς προσφέρει στην ισορροπία του cocktail κι ας μην προσφέρει στη γεύση.

Αν είχαμε σκέτο ρούμι με lime, το αποτέλεσμα δεν θα είχε ισορροπία. Με την προσθήκη της ζάχαρης βρίσκουμε ακριβώς αυτή την ισορροπία. Καθώς όμως οι γευστικοί παράγοντες είναι το ρούμι και το lime, καλό θα ήταν η αίσθηση του γλυκού να μην τους επισκιάσει και να εκφραστούν και τα 3 υλικά.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη E R I K L O R I N C Z (@eriklorincz)

Είτε με λιγότερη, είτε με περισσότερη ζάχαρη, είτε σε μία από τις πολλές παραλλαγές που υπάρχουν, το Daiquiri είναι δύσκολο να μας απογοητεύσει.

Και κλείνω με ένα tip από την περίοδο της ποτοαπαγόρευσης, καθώς την έχω πατήσει στο παρελθόν.

Editor's tip: Αν θέλετε να χτυπήσετε shaker μέσα στο σπίτι όταν όλοι έχουν πάει για ύπνο (όπως εγώ τώρα, καθώς αν έχουν ένα κακό τα Daiquiri είναι ότι τελειώνουν γρήγορα), τυλίξτε το shaker με μία πετσέτα για ηχομόνωση!